تعاونی‌های عشایر: تعاونی‌ها چگونه به بهبود زندگی عشایر کمک می‌کنند
تابستان 1400- بولتن سیاستی شماره 50
مقدمه
کوچ یکی از نخستین و مهم‌ترین اشکال حیات جمعی در تاریخ بشر است. در این شیوه، افراد به صورت گروهی در فصول مختلف و یا به شکل دوره‌ای نقل مکان می‌کنند. عشایر بر حسب نوع شیوه معیشت نیز به گروه‌های گردآورنده و شکارچی، دامدار و کولی تقسیم می‌شوند.
با وجود زوال تدریجی این سبک زندگی، هنوز هم در برخی از کشورهای دنیا که کوچرویی از پیشینه قابل توجهی برخوردار است، همچنان ادامه دارد. به طوریکه در قاره های آفریقا، اروپا، آمریکا و آسیا و در کشورهایی چون ایران، هندوستان، صحرای بزرگ آفریقا، قرقیزستان، افغانستان، تبت، نپال، سیبری، اسکاندیناوی، شمال کانادا، پاکستان، ترکیه، و چین همچنان پذیرای سبک زندگی کوچروی می‌باشند (5).
البته از آغاز قرن بیستم، بنا به دلایلی چون: تحولات اقلیمی، سیاست دولت ها، توسعه کشاورزی و دامداری سیستماتیک و رشد صنعت به تدریج از جمعیت عشایر در دنیا کاسته شد.
برای مطالعه نسخه کامل این شماره از بولتن سیاستی می‌توانید آن را دانلود کنید.