الگوی تأمین مالی خرد روستایی (تعاونی اعتبار روستایی)

تأمین مالی خرد[1] یا دامنه وسیعی از خدمات مالی نظیر سپرده‌ها، وام، خدمات پرداختی، انتقال پول و بیمه به فقرا و خانوارهای کم‌درآمد و کارگاه‌های کوچک آنها[2] راهکاری مؤثر جهت تسریع دسترسی گروه‌های پایین درآمدی - به‌ویژه روستاییان- به خدمات پولی، بانکی و اعتباری با هدف خوداشتغالی و خودتوانمندی به شمار می‌رود.

در دو دهه اخير در بسياري از کشورها تأمين مالي خرد به عنوان راهکاري مناسب جهت مقابله با فقر روستاييان مطرح شده است و برخي از کشورها در اين زمينه به موفقيت‌هاي چشم‌گيري نيز دست يافته‌اند. اهميت اين دستاورد به گونه‌اي است که سازمان ملل متحد سال 2005 را سال «اعتبارات خرد» نام‌گذاري و کشورهاي در حال توسعه را در به کارگيري اين شيوه اعتباري تشويق کرده است[3].

از آن‌جایی که تعاونی‌های اعتبار روستایی یکی از الگوهای مناسب جهت تأمین مالی خرد است و همچنین در سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تاکید ویژه‌ای بر نقش تعاونی‌ها به ویژه در اشتغال‌زایی شده است، بنابراین تأمین مالی خرد از طریق تعاونی‌های اعتبار روستایی، نقش به‌سزایی در رفع فقر و بیکاری و محرومیت در کشور خواهد داشت.

 مقام معظم رهبری نیز در بیانات خویش در تاریخ 21/02/1377 در دیدار با مسئولین وزارت تعاون، بر نقش تعاونی‌ها در گره گشایی امور کشور تأکید نموده و می فرمایند: «در بخش تعاون و فعالیت تعاونی‌ها از جمله مسائلی است که می‌تواند جلوی بی‌عدالتی را به شکل اصولی و منطقی سد کند. تعاون از آن جهت مورد تأیید است که در وضع کنونی کشور می‌تواند سرانگشت گره‌گشایی باشد و کشور را از لحاظ اقتصادی نجات دهد».[4]

بنابراین، پرداختن به مسأله الگوی تأمین مالی خرد روستایی با محوریت تعاونی‌ها بسیار ضروری و حائز اهمیت می‌باشد که این سند سیاستی به این مهم اختصاص یافته است.