تعاونی‌های مرزنشین

تعاون به عنوان نوعی از همیاری و همکاری از گذشته‌های دور در اشکال مختلف وجود داشته است. چنانچه علل شکل‌گیری آن را مورد مداقه قرار دهیم، بر عامل ناتوانی انسان از یکسو و نیاز او از سوی دیگر صحه گذاشته می‌شود. صرف نظر از عوامل سیاسی که بعضا ظهور و افول آن بستگی به میزان توانایی فرد با ناتوانی فرد با جامعه داشته است. در تاریخ معاصر حتی پس از رونق نظام سرمایه داری و تجهیز آن با سپهر فنی (فن آوری) به دلیل خصلت این نظام در ایجاد شکاف در بین طبقات اجتماعی و ورشکستگی واحدهای تولیدی کوچک شاهد شکل‌گیری نوع جدیدی از تعاونی‌ها در عرصه‌های تولید، توزیع و مصرف می‌باشیم. ضرورت چنین اقدامی در کشورهای در حال توسعه که عمدتا از الگوی نظام سرمایه داری (از نوع وابسته) تبعیت می‌کنند، بیشتر احساس می‌شود. در کشور ما نیز از اوایل سده بیستم اقدام به تاسیس انواع تعاونی‌ها شده است که یکی از آنها تعاونی‌های مرزنشین بوده و عملا از اواخر نیمه اول سده‌ی بیستم این تعاونی‌ها در ایران شروع به کار نموده و نهایتا در سال‌های اخیر شناخته‌تر شده‌اند. تعاونی‌های مرزنشین از جمله تعاونی‌های موجود در کشور است که عملیات آنها به طور کلی در ارتباط با صادرات و واردات می‌باشد و این عملیات در چارچوب قوانین مربوط به مبادلات مرزی که سالیانه در قوانین و مقررات صادرات و واردات کشور منعکس می‌گردد صورت می‌پذیرد.