هوشمندسازی تعاون

تعاونی یکی از اقسام اعطای شخصیت حقوقی به اجتماع افراد است. شخصیت حقوقی از اصطلاحات علم حقوق است. اشخاصی مانند گروه‌ها، جمعیت‌ها، مؤسسات، سازمان‌ها و... که وجود طبیعی ندارند و دارای وجود فرضی و اعتباری می‌باشند، اشخاص حقوقی هستند. این اشخاص دارای حقوق تکالیف و اموالی هستند که به‌طورکلی از اموال و حقوق و دارایی افرادی که آن را تشکیل می‌دهند جداست و دارای کلیه حقوق و تکالیفی می‌باشند که قانون برای اشخاص حقیقی شناخته است مگر آنچه ملازمه با طبیعت و فطرت و سرشت انسانی دارد و مختص انسان است مانند حقوق و وظایف ابوت و بنوت )قانون تجارت ،1394 ماده،588 (.

باتوجه‌به تعریف بالا بدیهی است که برای ایجاد چنین شخصیتی نیازمند رعایت یکسری از قوانین و مقررات است تا به‌واسطه آن شخصیت مذکور روشن و مشخص تعریف شود و این ویژگی پیچیدگی ذاتی را در ثبت آن به دنبال خواهد داشت.

بر اساس مواد 40،5،2 و بند 1 ماده 36 آیین‌نامه اجرایی قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران و همچنین بند 28 ماده 66 و بند 4 ماده 51 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران با اصلاحات 1393 )علیزاده،عباس و اسدی عطایی،معصومه, 1395( تشکیل شرکت تعاونی (شخصیت حقوقی) نیازمند دریافت مجوز پیش از تشکیل از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌باشد.

در این گزارش تلاش شده تا با تحلیل و آسیب‌شناسی روند صدور مجوز تشکیل تعاونی در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ابعاد قانونی، آیین‌نامه‌ای و سامانه‌ای، راه‌حل‌های پیشنهادی را برای تسریع صدور و ارتقای فرایندی ارائه شود.